Dit keer Tonnie Kemper en sommigen kennen haar als hét “tenen lees-vrouwtje” van Raalte. Naast dit, is zij al eenenvijftig jaar gelukkig getrouwd met Dieks. Dankbaar dat ze bij elkaar zijn en in alle gezondheid, samen veel leuke dingen doen. Zelf ken ik Tonnie al 20 jaar van zeer dichtbij en toevallig loopt het zo dat ik haar nu interview. Alhoewel dit woord niet helemaal klopt. Want als iemand niet gelooft in toeval, maar in dat álles een reden heeft, dat is Tonnie dat wel.

Als jongste en tevens enige meisje met drie oudere boers, is Tonnie geboren in Diepenveen in 1947. En naast eigen broers, groeit zij ook op met veel pleegkinderen. Op 14-jarige leeftijd gestart met werken in een bakkerijwinkel en bijbehorende huishouding, om daarna als au-pair verder te gaan in Schalkhaar. Dolblij was zij toen ze Dieks ontmoette tijdens een dansavond in Wesepe. En samen met hem krijgt ze drie kinderen, later nog zeven kleinzoons en twee kleindochters.

Hoe was jij als kind?
“Wij woonden buitenaf op een boerderij. Ik speelde vaak heerlijk buiten, was met dieren bezig en genoot van de rust en vrijheid in de natuur. Verder was ik creatief, naaide mijn eigen kleren en maakte van kleine lapjes stof veel poppenkleertjes. Wel was ik als kind écht een angsthaas, ik durfde weinig en was heel verlegen.” 

En later?
“Toen onze eigen kinderen opgroeiden, werkte ik weinig buitenshuis, maar deed veel dingen thuis. Zoals breien, haken en naaien. Wijn maken, een groentetuin of met bloemen en bijen bezig zijn. Ik deed van alles. Wel leuk om te doen, maar toch gaf het mij geen échte voldoening. Maar wat dan wel? Dat leek een zoektocht, echter kwam het antwoord vanzelf.”

“Na mijn vijftigste kreeg ik steeds meer de behoefte om mij te gaan verdiepen in bewustwording en spiritualiteit. Van boeken lezen over gedachten zijn krachten, tot aan een opleiding tai chi. Blijkbaar trok die wondere wereld mij enorm aan. Zo maakte ik op een dag ook kennis met voetreflex. En toen ik dat zag, wist ik het. Dát wil ik gaan doen! Direct gestart met de opleiding voetreflex en inmiddels doe ik dit, met veel liefde, al 20 jaar.

Loslaten geeft rust
“Twintig jaar geleden was ik vaak aan het zoeken, nu niet meer. Tegenwoordig laat ik volledig los en vertrouw erop dat dingen op het juiste moment, vanzelf op mijn pad komen.“ 

Ja, mooi gezegd Tonnie. Maar hoe doen mensen dat?
Na een korte stilte, komt haar antwoord: “Ik denk dat het er vooral om gaat dat je gaat kijken waarin je gelooft. Want als je van diep van binnen, écht gelooft dat alles goed is zoals het is, dat alles komt op het juiste moment én dat je daar volledig op vertrouwt, dan laat je vanzelf los. En loslaten en vertrouwen geeft heel veel rust! “

Wat maakt jou verder blij en gelukkig?
“Vooral de kleinste dingen. Zoals de wijze blik in de ogen van onze jongste kleinzoon of een lange knuffel met de oudste kleindochter. En samen met mijn man fietsen door de natuur of op onze kleinkinderen passen. Ook schilder ik graag. Dan geniet ik van de kleuren op het doek en de stilte om mij heen. Verder word ik heel blij als ik anderen kan helpen. Dat kan zijn wanneer ik iemand een voetmassage geef, maar ook door met liefde en aandacht naar iemand te luisteren. Want wat we ook doen, alles kan met liefde!”

Hoe zouden wij lekker(der) in ons vel kunnen zitten?
“Ik kom weer op loslaten en vooral door te genieten van je reis. We kunnen in het leven wel heel erg hard gaan jagen om de top van een berg te willen bereiken. Maar als we onderweg niets zien en niet genieten, dan heb je hier weinig aan. Bewuster leven en meer genieten van het hier en nu, dat geeft vaak al meer (gezins)geluk.”

Wat kunnen ouders van kinderen leren?
“Ik geloof dat vrijwel alle jonge kinderen puur zijn en ze hebben veel inzicht en wijsheid van binnen. Ze zijn spontaan in hun doen en laten en houden zich vrijwel niet bezig met wat anderen van hun denken. Die spontaniteit, dat zijn wij als grote mensen vaak kwijtgeraakt en dat vind ik jammer. Want in onze maatschappij, op school en soms thuis, zijn we vaak bezig hoe kinderen “horen” te zijn. Natuurlijk hebben kinderen richtlijnen nodig. Maar hoe mooi zou het zijn als kinderen meer zichzelf mogen blijven. Zodat ze later als ze groot zijn, ook weer minder hoeven af te leren. Want alles wat niet is aangeleerd, hoef je ook niet af te leren. En zo blijven we lekker onszelf.” 

Moeten maakt moe!
“Goedbedoeld worden sommige kinderen vaak in
een bepaalde richting gestuurd, terwijl ze dat mis­schien zelf helemaal niet willen. Jammer, want hier­door kunnen kinderen zich minder vrij ontwikkelen. Hoeveel moeten kinderen tegenwoordig vaak wel niet. School, huiswerk maken, twee tot drie keer sporten en presteren en zelfs soms nog muziekles erbij. Zo blijft er toch haast geen tijd over om vrij te spelen. Ik denk dat veel kinderen van nu, moe zijn van het moeten. Ik geloof dat een kind vooral rust, liefde en aandacht nodig heeft.”

Heb jij nog een afsluitend levensmotto?
“Direct zegt Tonnie lachend: “’t kump zoals ’t kump en… ’t giet zoals ’t giet”. Wij kunnen nú wel wat willen, maar misschien denken ze hierboven wel: dat komt niet of later. Wellicht moeten wij zelf eerst iets leren en groeien in wijsheid, voordat het op ons pad kan komen. Dan krijgen we nú niet wat we willen, maar eerst wat nodig is om van te leren. Ik denk, dat dat niet voor niets op ons pad komt. Ook al is het soms niet te begrijpen, ik geloof dat alles een reden heeft. Ik vertrouw erop en laat los, want het komt zoals het komt!“ 

————————-

Marloe van de Worp is eigenaar van Centrum voor Geluk. Daar kunnen ouders en kinderen terecht voor individuele coaching en workshops om zich gelukkiger te voelen. Door persoonlijke groei en hoger bewustzijn zorgen voor meer (gezins)geluk!
In mijn ideale wereld hebben we aan het einde van ons leven geen spijt van wat we allemaal niet hebben gedaan. Maar kunnen we juist terugkijken op een mooi en vervuld leven!

Centrum voor Geluk Marloe van de Worp
(Loetje aan de Lageweg)
Centrumvoorgeluk.com
info@centrumvoorgeluk.com
06 – 30 21 38 58

Door Redactie